Je moet niks!
Behalve dat je het zelf moet weten.
Ik durfde het een hele tijd niet zo goed te gebruiken. Het woord ‘moeten’. Ik geloof ook dat het niet werkt als je iets ‘moet’. Wat van buiten jezelf komt. Niet vanuit je zelf. Je niet intrinsiek gemotiveerd bent, zoals dat heet.
En toch.
Ik betrap me erop dat het vaak werkt als een smoesje. Een excuus om iets niet te doen. Geen beslissing te nemen. Of iets uit te stellen. Dan denk ik: ga ik me dit nu opleggen? Of: ja het leven mag toch ook nog wel een beetje leuk blijven.
Ik zei het al, smoesjes dus!
Moeten en keuzes maken. Voor mij hoort dat een beetje bij elkaar. En kiezen vind ik soms lastig. Er valt veel te kiezen en er zijn vaak veel opties. Als ik dan niet goed weet wat ik wil. Wat voor mij werkt. Dan kies ik niks. Dan doe ik niks. En ja, dan gebeurt er dus ook niks. En daar ‘wordt het leven echt niet leuker van’.
Tenminste als je vooruit wilt. En dat wil ik! Dus soms dan ‘moet’ ik wel eens iets. Anders gezegd: neem ik mijn verantwoordelijkheid. Blijf ik trouw aan wat ik belangrijk vind en echt wil. Zelfbeheersing, zo kan je het ook noemen.
Ik zeg het ook in mijn online programma: het enige wat je moet is kiezen.
En weet je, dat is soms even niet fijn, maar ik ben echt altijd blij als ik het gedaan heb. Het voelt super goed en geeft me zelfvertrouwen. Iets met korte pijn en langdurig plezier en soms andersom kort plezier en juist langdurig pijn.
Dus of het nu moeten, hoeven of willen is. Het is maar een woord joh. Ik kies ervoor te stoppen het ingewikkeld te maken.
Wat jij kiest, dat moet je zelf weten.